Konjugation vom Verb "normen"
Präsens von “normen”
Indikativ Präsens Konjunktiv Präsens
ich norme norme
du normst normest
er/sie/es normt norme
wir normen normen
ihr normt normet
sie normen normen
Präteritum von “normen”
Indikativ Präteritum Konjunktiv Präteritum
ich normte normte
du normtest normtest
er/sie/es normte normte
wir normten normten
ihr normtet normtet
sie normten normten
Perfekt von “normen”
Perfekt Indikativ Perfekt Konjunktiv I
ich bin genormt sei genormt
du bist genormt seist genormt
er/sie/es ist genormt sei genormt
wir sind genormt seien genormt
ihr sind genormt seiet genormt
sie sind genormt seien genormt
Plusquamperfekt von “normen”
Plusquamperfekt Indikativ Plusquamperfekt Konjunktiv II
ich war genormt wäre genormt
du warst genormt wärest genormt
er/sie/es war genormt wäre genormt
wir waren genormt wären genormt
ihr wart genormt wäret genormt
sie waren genormt wären genormt
Futur I von “normen”
Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
ich werde normen werde normen würde normen
du wirst normen werdest normen würdest normen
er/sie/es wird normen werde normen würde normen
wir werden normen werden normen würden normen
ihr werdet normen werdet normen würdet normen
sie werden normen werden normen würden normen
Futur II von “normen”
Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
ich werde genormt werde genormt würde genormt
du wirst genormt werdest genormt würdest genormt
er/sie/es wird genormt werde genormt würde genormt
wir werden genormt werden genormt würden genormt
ihr werdet genormt werdet genormt würdet genormt
sie werden genormt werden genormt würden genormt