Konjugation von tuten

  • Präsens von „tuten“

    Indikativ
    Präsens
    Konjunktiv
    Präsens
    ich tute tute
    du tutest tutest
    er/sie/es tutet tute
    wir tuten tuten
    ihr tutet tutet
    sie tuten tuten
  • Präteritum von „tuten“

    Indikativ Präteritum Konjunktiv Präteritum
    ich tutete tutete
    du tutetest tutetest
    er/sie/es tutete tutete
    wir tuteten tuteten
    ihr tutetet tutetet
    sie tuteten tuteten
  • Perfekt von „tuten“

    Perfekt Indikativ Perfekt Konjunktiv I
    ich habe getutet habe getutet
    du hast getutet habest getutet
    er/sie/es hat getutet habe getutet
    wir haben getutet haben getutet
    ihr habt getutet habet getutet
    sie haben getutet haben getutet
  • Plusquamperfekt von „tuten“

    Plusquamperfekt Indikativ Plusquamperfekt Konjunktiv II
    ich hatte getutet hätte getutet
    du hattest getutet hättest getutet
    er/sie/es hatte getutet hätte getutet
    wir hatten getutet hätten getutet
    ihr hattet getutet hättet getutet
    sie hatten getutet hätten getutet
  • Futur I von „tuten“

    Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
    ich werde tuten werde tuten würde tuten
    du wirst tuten werdest tuten würdest tuten
    er/sie/es wird tuten werde tuten würde tuten
    wir werden tuten werden tuten würden tuten
    ihr werdet tuten werdet tuten würdet tuten
    sie werden tuten werden tuten würden tuten
  • Futur II von „tuten“

    Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
    ich werde getutet haben werde getutet haben würde getutet haben
    du wirst getutet haben werdest getutet haben würdest getutet haben
    er/sie/es wird getutet haben werde getutet haben würde getutet haben
    wir werden getutet haben werden getutet haben würden getutet haben
    ihr werdet getutet haben werdet getutet haben würdet getutet haben
    sie werden getutet haben werden getutet haben würden getutet haben